Το σχολείο, πάνω από τη Χαροκόπου, ήταν αρκετά μακριά από το σπίτι μας, κι έτσι το πρωί ανηφορίζοντας προλάβαινα να κάνω σιωπηρή επανάληψη όλα τα μαθήματα. Θυμάμαι ακόμα με πολλή αγάπη τους φιλολόγους μου, και ξέρω ότι με θυμούνται και αυτοί. Όπως θυμάμαι και την πρώτη φορά που πήγαμε κάτι σαν εκδρομή στο Ελ Πάσο, το γήπεδο της Καλλιθέας, κι έπαιξα μπάλα σε σχεδόν κανονικό γήπεδο. Τρελαινόμουν από παιδί για το «κλοτσοσκούφι». Όταν φοιτούσα στην Οδοντιατρική, με την αυτόνομη Ομάδα Φοιτητών που συγκροτήσαμε το 1979, μοιράζαμε εξ ημισείας τις ελεύθερες εργαστηρίων και κλινικών ώρες μας στις συνεδριάσεις μας και στα διπλά επί χόρτου ή επί τσιμέντου. Πάθος.
Μου πήρε καιρό για να πάψω να νιώθω βλαχάκι. Στο σπίτι πάντως δεν πάψαμε ποτέ να μιλάμε τα οικονομικότατα μεσολογγίτικά μας. Δέκα συλλαβές τα «πολιτικά», της πρωτεύουσας; Τέσσερις εμείς, άντε πέντε. Πολύ πιο βλαχάκι βέβαια είχα νιώσει όταν πρωτοήρθα στην Αθήνα, στο σύνορο από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο. Με είχαν φέρει τα μεγαλύτερα πρωτοξάδερφά μου ένα καλοκαίρι, να δω την Αθήνα. Θυμάμαι σαν και τώρα το πρώτο μου προσκύνημα στην Ακρόπολη, την πρώτη φορά που άκουσα λαϊκή ορχήστρα, στην «Αίγλη» του Ζαππείου, την πρώτη φορά που είδα ταινία στο σινεμά, τους Γενναίους του Μπρανκαλεόνε, στους Αμπελόκηπους. Στο χωριό, στα χωριά του ’60 γενικώς, περνούσε αραιά και πού ο στρατός για να προβάλει στην πλατεία ταινίες επιλεγμένες από τους αρμόδιους της ΕΗΔ, της Εθνικής Ηθικής Διαπαιδαγώγησης. Ευτυχώς υπήρχαν και οι πλανόδιοι καραγκιοζοπαίχτες. Και οι ιστορίες του παππού Παντελή και της βάβας Ασήμως.
Στην Καλλιθέα πάντως πηγαίναμε συχνά κινηματογράφο με τ’ αδέρφια μου. «Σινέ Σινάν». Ένα εισιτήριο – δύο ταινίες. Η μία ελληνική κωμωδία ή καουμπόικο (από τότε είμαι με τους Ινδιάνους, κάθε λογής Ινδιάνους), η άλλη οπωσδήποτε τούρκικη. Χούλια Χότσιγιτ, Τουρκιάν Σοράι… Είχε και η Καλλιθέα τους πρόσφυγές τους από τη Μικρασία και τους απογόνους τους. Που δεν χρειάζονταν μεταφραστικούς υπότιτλους για να παρακολουθήσουν το μελό της οθόνης.
** Από τη μεγάλη συνέντευξη του Παντελή Μπουκάλα στο libre.gr. Τίτλος της: «Ο (και) ποιητής Παντελής Μπουκάλας εκ βαθέων στο libre: Πώς θα σχολίαζε ο Καραϊσκάκης την επικαιρότητα;». Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Διαβάστε την εδώ.
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.